Komentarze: 0
Witam wszystkich.
Pisze ten blog z mysla o kazdej mamie, a szczegolnie o kazdej mamie dziecka niepelnosprawnego.
Jestem Jutyna i jestem mama 6,5 letniego Dawida ktory jest chory na autyzm.
Od 5 lat jestem poza Polska i zyje we Francji.
Krotko mowiac moje zycie jest ladnie zakrecone.
Chcialabym sie z Wami podzielic swoimi przezyciami i uczuciami.
Wiec teraz kilka slow o mnie:
Justyna lat 27, w zwiazku partnerskim od 10 lat. W Polsce zylam w malej miejscowosci na dolnymslasku, ale male zarobki mojego narzeczonego, dziecko i drogie zycie w Polsce zmusily nas szukac szansy poza granicami naszego kraju.
Urodzilam Dawidka w 2009r. Duzy, zdrowy chlopiec. Nic nie wskazywalo na to ze cos bedzie nie tak. Pierwsze miesiace zycia mojego aniolka wrecz CUDOWNE dziecko aniol. Nie choruje, dobrze je itd.
Gdy moj aniol ma poltorej miesiaca ide z nim do pediatry pytajac czy to normalne ze moje dziecko nie patrzy mi sie NIGDY w oczy. Lekarz odpowiedzial ze to normalne.
Jestem zdana sama na siebie. Mloda mama ktorej nikt nie slucha :/
Sytuacja powtarza sie za kazdym razem gdy sie pytam o syna uzyskuje odpowiedz TO NORMALNE.